1 Yüksek Gerilim hakkında genel bilgiler ve tanımlar

2 Yüksek gerilim çeşitleri ve tanımları

3 Elektrostatik alan, koordinat sistemleri

4 Elektrot sistemlerinin incelenmesi: Düzlemsel elektrot sistemleri

5 Küresel elektrot sistemleri, Silindirsel elektrot sistemleri

6 Çok tabakalı elektrot sistemleri

7 Y.G. kablolarının zorlanma bakımından boyutlandırılması

8 Y.G.’de elektriksel boşalma olayları: Elektriksel boşalma olaylarının tanıtılması, Korona gerilimi

9 Ara Sınav

10 Aşırı gerilimler ve bunlara karşı koruma

11 Yüksek gerilimin üretilmesi: Yüksek alternatif gerilimin üretilmesi

12 Yüksek doğru gerilimin üretilmesi, Darbe gerilimlerinin üretilmesi

13 Yüksek gerilimlerin ölçülmesi: Yüksek alternatif gerilimin ölçülmesi

14 Yüksek doğru gerilimin ölçülmesi, Darbe gerilimlerinin ölçülmesi

Yüksek gerilimin sayısal tanımı duruma göre değişir. Bir gerilimi “yüksek gerilim” olarak sınıflandırmak için iki faktör dikkate alınır; havada kıvılcıma sebep olma olasılığı, ve yakınlık veya temas sonucu elektrik şok tehlikesi. Tanımlar iki iletkenli bir sistem ya da herhangi bir iletken ve yer arasındaki gerilimi ifade eder.

Elektrik güç iletişimi mühendisliğinde, yüksek gerilim yaklaşık 35,000 volt üzeri herhangi bir gerilim olarak değerlendirilir. Bu sınıflandırma ekipman ve yalıtma tasarımına göre temellenir. Uluslararası Elektroteknik Komisyonu ve onun ulusal meslektaşları (IET, IEEE, VDE, vb.) yüksek gerilimi alternatif akım (AC) için 1000 V üzeri, doğru akım (DC) içinse en az 1500 V üzeri olarak tanımlar – ve düşük gerilim (50-1000 V AC veya 120-1500 V DC) ve ekstra düşük gerilim (<50 V AC veya <120 V DC) devrelerden ayırır. Bu tanım bina kabloları elektrikli aletlerin güvenliği içeriğine dahil olur.

2011’de ABD Ulusal Elektrik Yasası (NEC) elektrik tesisi yönetmeliği düzenlemelerinde model olmuştur. Bu düzenlemelerde yüksek gerilimle ilgili tanım bulunmamaktadır. NEC sadece 600 ve altındaki ve üstündeki gerilimleri kapsamaktadır. Ulusal Elektrik Üreticileri Derneği (NEMA) yüksek gerilimi 100 kV – 230 kV üzerinden tanımlar. İngiliz standartları BS 7671:2008 ise iki iletken arası alternatif akımda 1000V üzeri, dalgasız doğru akımda 1500V üzeri ya da toprak ile iletken arasında alternatif akımda 600V, dalgasız doğru akımda 900V üzeri gerilim olarak tanımlar.

Elektrikçiler sadece belli gerilim sınıfları için belli yetki sınırları içinde lisans alabilirler. Örnek olarak, HVAC sistemlerinin kurulumu gibi özelleşmiş alt-ticaret elektrik lisansları, yangın alarmı sistemleri, kapalı devre televizyon sistemleri, iletkenler arası sadece 30 volta kadar onaylanabilir ve şehir şebekesi içinde çalışmaya izin verilmeyebilir. Kamu, eve ait temel devreleri (100-250 V AC), normalde karşılaşılan en yüksek gerilimleri, yüksek gerilim olarak görebilir.

Yaklaşık 50 volt un üzerindeki gerilimlerin yarattığı akım genellikle bir devrenin iki ucunu tutan bir insanın vücudu için tehlikelidir, bu yüzden güvenlik standartları genellikle böyle devreler için daha kısıtlayıcı olmalıdır. Çok yüksek gerilimin (EHV) tanımı da yüksek gerilim gibi içeriğe göre değişir. Elektrik güç iletişimi mühendisliğinde EHV malzemeleri iletkenler arası 345,000 V taşır. Elektronik sistemlerde, 275,000 volt üzeri enerji sağlayan güç kaynağı EHV Güç Kaynağı olarak adlandırılır ve fizik deneylerinde sıklıkla kullanılır.

Televizyon katot ışını tüpü için artan gerilim, cihazın diğer gerilim kaynaklarıyla kıyaslanacak olursa çok yüksek gerilim ya da ekstra yüksek gerilim (EHT) olarak tanımlanabilir. Bu tip kaynaklar 5 kV- 50 kV arasındadır.

Dijital elektronikte, makul yüksek gerilim 1 bit olarak gösterilir. TTL gibi eski sistemlerde 5 volt kullanılırken, yeni bilgisayarlarda sıklıkla 3.3 volt (LV-TTL) ve hatta 1.8 volt kullanılır.

Otomotiv mühendisliğinde yüksek gerilim alternatif akımda 30-1000 V ya da doğru akımda 60-1500 V arası tanımlanır.

¿Para quién es este curso?

• Elektrik Mühendisliği